Zo heel vroeg in de ochtend was ik nog nooit op
De kou trekt in mijn poten
in de duisternis
In stilte zal de groep
de dauwtraptocht gaan lopen
Hoor, de nachtegaal begint te waterkelen
exclusief voor mij
Ik pak mijn klad
en schrijf in één klap het gedicht
waar ik al nachtenlang op zin
De vlagen mist vervagen
op een teken van de wind
De uilenmoeder schreeuwt
als het begint te dagen
Uit: Caroline Wiedenhof, Huishoudelijke Mededelingen
(Foto: Wim Remmelzwaal)